Wieczorna liturgia Mszy Wieczerzy Pańskiej jest pamiątką ustanowienia przez Pana Jezusa sakramentów Eucharystii i kapłaństwa. Uczta, którą Jezus spożywał z apostołami była tradycyjną ucztą paschalną, przypominającą wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej. Wszystkie gesty i słowa Jezusa, błogosławieństwo chleba i wina nawiązują do żydowskiej tradycji. Jednak Chrystus nadał tej uczcie nowy sens. Mówiąc, że poświęcony chleb jest Jego Ciałem, a wino Krwią, ustanowił Eucharystię. Według Ewangelii św. Jana, w czasie tej wieczerzy Jezus umywał uczniom nogi, dając im przykład pokory i wskazując, że mają być sługami. Umycie nóg - zdaniem niektórych teologów - jest również zapowiedzią spowiedzi. Sam gest umywania nóg wywodzi się z tradycji żydowskiej gościnności. Charakterystyczne dla Mszy Wieczerzy Pańskiej jest jej uroczyste rozpoczęcie z kulminacją w czasie hymnu „Chwała na wysokości Bogu” oraz zamilknięcie organów i dzwonów po jego zakończeniu – aż do Wigilii Paschalnej. Na zakończenie Liturgii następuje przeniesienie Najświętszego Sakramentu do „Ciemnicy”, na pamiątkę wydarzeń, które rozegrały się po wyjściu Jezusa z uczniami z Wieczernika. Po Wieczerzy Jezus razem z apostołami udał się do ogrodu Getsemani. Po modlitwie Jezus został wydany przez Judasza i aresztowany, a wszyscy apostołowie opuścili Go. W nocy w domu Kajfasza, najwyższego kapłana Wysoka Rada orzekła, że Jezus powinien być skazany na śmierć. W ewangelicznych opisach Ostatnia Wieczerza, sąd nad Jezusem oraz ukrzyżowanie są jednym ciągiem wydarzeń. W tradycji chrześcijańskiej mówi się, że ofiara Chrystusa dokonała się najpierw bezkrwawo w Wielki Czwartek, gdy Jezus wydał swoje Ciało i Krew. Następnego dnia to samo dokonało się w sposób krwawy.

Uroczysta Msza św. o godz. 18.00