W Wielką Sobotę Kościół wspomina i zarazem przeżywa tajemnicę zstąpienia Chrystusa do Otchłani.

Po zachodzie słońca wspólnota wiernych gromadzi się w swoich świątyniach by celebrować liturgię Wigilii Paschalnej. Tradycyjnie w Wielką Sobotę święci się pokarmy: chleb - na pamiątkę chleba, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni, mięso na pamiątkę baranka paschalnego oraz jajka - symbol nowego życia. W sobotni wieczór rozpoczyna się Wigilia Paschalna. Liturgicznie nie należy już ona do Wielkiej Soboty, ale jest początkiem "trzeciego dnia, w którym Chrystus zmartwychwstał". Zgodnie z posoborową odnową liturgii Triduum Paschalne osiąga swój szczyt w liturgii Wigilii Paschalnej. Rozpoczyna ją liturgia światła. Na zewnątrz kościoła kapłan święci ogień, od którego następnie zapala się Paschał, który symbolizuje zmartwychwstałego Chrystusa. Na paschale kapłan żłobi znak krzyża, wypowiadając słowa: "Chrystus wczoraj i dziś, początek i koniec, Alfa i Omega. Do Niego należy czas i wieczność, Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków. Amen". Umieszcza tam również pięć ozdobnych czerwonych gwoździ, symbolizujących rany Chrystusa oraz aktualną datę. Następnie Paschał wnosi do okrytej mrokiem świątyni. Zwieńczeniem obrzędu światła jest uroczysta pieśń - Exultet. Dalsza część liturgii paschalnej to czytania przeplatane psalmami. Przypominają one całą historię zbawienia.Tej nocy powraca nieobecny w Wielkim Poście śpiew „Alleluja”. Celebrans dokonuje poświęcenia wody. Wszyscy wierni odnawiają swoje przyrzeczenia chrzcielne oraz wyznając wiarę w Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego. Wigilia Paschalna kończy się Eucharystią i procesją rezurekcyjną. W Polsce w wielu kościołach pozostał zwyczaj odprawiania rezurekcji w Niedzielę Wielkanocną rano.

Na Liturgię Wielkiej Soboty zapraszamy na 18.00